گوشت ماهی سرخو پرچرب و بسیار نرم و لطیف بوده و برای سرخ کردن و تهیه قلیه ماهی استفاده می شود. این ماهی به دلیل لذیذ بودن و همچنین پروتئین بسیار بالا دارای اهمیت اقتصادی فراوانی است و بهترین ماهی در تغذیه ی ورزشکاران و علاقه مندان به تناسب اندام بشمار می رود.

و یکی از ماهی های مورد علاقه ی اهالی خونگرم استان های جنوبی کشور می باشد. طعم و مزه ی بسیار عالی این ماهی و نیز خوش خوراکی آن باعث شده تا این ماهی به نوبه ی خود از جایگاه بسیار ممتازی در بازار ماهی برخوردار باشد. در بندر لنگه به دلیل نوع صید این ماهی را سرخو توری هم می نامند. طول برخی از سرخو ها تا حدود 1 متر می رسد، این ماهی ها از گوشتخواران فعال هستند و از سخت پوستان یا ماهی های دیگر تغذیه می کنند، اگرچه تعداد کمی از آنها تغذیه کننده پلانکتون هستند.

خانواده سرخو ماهیان در خلیج فارس زندگی می کنند.رنگ این ماهی قرمز متمایل به صورتی می باشد و دارای گردن ضخیم و گوشتالویی است، دهان سرخو بزرگ بوده و کوهان دارد، وزن آن به سه تا چهار کیلو هم می رسد. این ماهی معروف به ماهی ضد افسردگی می باشد. مصرف دو تا چهار بار در ماه به صورت کباب شده و یا پخته شده در قلیه ماهی خطر ابتلا به بیماری های قلبی را ۲۸% کاهش می دهد، همچنین خطر ابتلا به بیماری کلیه را ۴۴% کاهش می دهد. 

ارزش غذایی ماهی سرخو محلی:

یکی از مهمترین فواید مصرف ماهی های غنی از امگا-۳ مانند ماهی سرخو تنظیم عملکرد ماهیچه های قلب می باشد که خطر حملات قلبی و مرگ را کاهش می دهند. ماهی سرخو همچنین منبع ویتامین B6 و B12 است این ویتامین در تولید گلبول قرمز خون نقش اساسی داشته و مانع ایجاد بیماری کم خونی می شودو همچنین گوشت این ماهی سرشار از فسفر و پتاسیم که نقش مهمی در کاهش دردهای عضلانی بعد از تمرینات سخت باشگاهی دارد. ماهی سرخو منبع عالی سلنیوم است و ۷۹/۴٪ نیاز روزانه بدن را تامین می کند. سلنیوم در بدن باعث عملکرد بهتر آنتی اکسیدان ها می شود از همین رو رادیکالهای آزاد در بدن را کاهش می دهد و از بروز سرطان پیشگیری می کند.

این ماهی برای مصارف درمانی از جمله پروستات و مشکلات گوارشی بسیار توصیه شده است.